نمازخانه

گرچه نماز چیزی نیست كه فلسفه‌ اش بر كسی مخفی باشد، ولی دقت در متون آیات و روایات اسلامی ما را به نكات بیشتری در این زمینه رهنمون می‌گردد:

← نماز ذکرالله اکبر
روح و اساس و هدف و پایه و مقدمه و نتیجه و بالاخره فلسفه نماز همان یاد خدا است, همان « ذكر الله » است كه در آیه‌ی فوق به عنوان برترین بیان شده است.
البته ذكری كه مقدمه‌ی فکر, و فكری كه انگیزه عمل بوده باشد, چنانكه در حدیثی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ آمده است كه در تفسیر جمله‌ی و لذكر الله اكبر فرمود: ذكرا لله عند ما احل و حرم « یاد خدا كردن به هنگام انجام حلال و حرام »
(یعنی به یاد خدا بیفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد.) ^[۳۴]

← نماز پاک کنند ی گناهان
نماز وسیله ی شستشوی از گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است چرا كه خواه ناخواه نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته می‌كند, لذا در حدیثی می‌خوانیم: پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ از یاران خود سؤال كرد: لو كان علی باب دار الحد كم نهر و اغتسل فی كل یوم منه خمس مرات اكان یبقی فی جسه من الدرن شیء؟ قلت لا, قال: فان مثل الصلاه كمثل النهر الجاری كلما صلی كفرت ما بینهما من الذنوب: « اگر بر در خانه یكی از شما نهری از آب صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد, آیا چیزی از آلودگی و کثافت در بدن او می‌ماند؟».
در پاسخ عرض كردند: نه, فرمود: « نماز درست همانند این آب جاری است, هر زمان كه انسان نمازی می خواند گناهانی كه در میان دو نماز انجام شده است از میان می رود» ^[۳۵]و به این ترتیب جراحاتی كه بر روح و جان انسان از گناه می‌نشیند, با مرهم نماز التیام می یابد و زنگارهائی كه بر قلب می نشیند زدوده می‌شود.

 احاديث

ملاك قبولى نماز

قال الصادق - عليه السلام -:
قال الله تبارك و تعالى : انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتى ، و يكف نفسه عن الشهوات من اجلى و يقطع نهاره بذكرى ، و لايتعاظم على خلقى و يطعم الجائع و يكسوا العارى ، و يرحم المصاب و يؤ وى الغريب ...؛ 
خداوند متعال فرمود: نماز كسى را مى پذيرم كه :
1 - در مقابل عظمت من خاضع باشد.
2 - از خواسته هاى نفسانى به خاطر من خود را دور كند.
3 - روزش را با ياد من به پايان برد.
4 - بر بندگانم بزرگى نفروشد.
5 - به گرسنه غذا دهد.
6 - برهنه را بپوشاند.
7 - به مصيبت ديده مهربانى كند.
8 - غريب را پناه دهد.

(بحارالانوار، ج 84، ص 242.ميزان الحكمه ، ج 5، ص 386)

حكمت و فلسفه نماز

گرچه نماز چیزی نیست كه فلسفه اش بر كسی مخفی باشد، ولی دقت در متون آیات و روایات اسلامی ما را به نكات بیشتری در این زمینه رهنمون می گردد:

1. روح و اساس و هدف و پایه و مقدمه و نتیجه و بالاخره فلسفه نماز همان یاد خدا است, همان « ذكر الله » است كه در آیه‌ی فوق به عنوان برترین بیان شده است.
البته ذكری كه مقدمه ی فكر, و فكری كه انگیزه عمل بوده باشد, چنانكه در حدیثی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ آمده است كه در تفسیر جمله ی و لذكر الله اكبر فرمود: ذكرا لله عند ما احل و حرم « یاد خدا كردن به هنگام انجام حلال و حرام »
(یعنی به یاد خدا بیفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد.)
2. نماز وسیله ی شستشوی از گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است چرا كه خواه ناخواه نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته می كند, لذا در حدیثی می خوانیم: پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ از یاران خود سؤال كرد: لو كان علی باب دار الحد كم نهر و اغتسل فی كل یوم منه خمس مرات اكان یبقی فی جسه من الدرن شیء؟ قلت لا, قال: فان مثل الصلاه كمثل النهر الجاری كلما صلی كفرت ما بینهما من الذنوب: « اگر بر در خانه یكی از شما نهری از آب صاف و پاكیزه باشد و در هر روز پپنج بار خود را در آن شستشو دهد, آیا چیزی از آلودگی و كثافت در بدن او می ماند؟».
در پاسخ عرض كردند: نه, فرمود: « نماز درست همانند این آب جاری است, هر زمان كه انسان نمازی می خواند گناهانی كه در میان دو نماز انجام شده است از میان می رود»

نمونه هایی از کاربردهای نماز بعد از مرگ

نمونه اي از حاضر شدن يكي از امامان در لحظه ي مرگ بر بالين يكي از پيروان خويش:

اين داستان از مرحوم آيت الله سيد مصطفي بهشتي نژاد، شخصيت برجسته و ممتازي كه سير و سلوكش زبانزد خاص و عام بود

است كه اميدوارملذت ببريد.

به هر حال، خلف صالح آن عالم جليل القدر، شهيد حجت الاسلام سيد حسن بهشتي نژاد قضيه ي جان سپاري پدرش را به صورت

ذيل نقل نمود:

پدرم(حاج آقا مصطفي بهشتي نژاد)در حال احتضار بود و من بر بالينش قرآن مي خواندم و گاهي هم جمله اي به او تلقين مي

كردم، بدوم هيچ مقدمه يا توصيه اي، ناگهان به ذهنم خطور كرد كه خوب است اين آخرين لحظات قبض روح پدرم را يادداشت

كنم. ناگهان متوجه شدم پرتوي نوري فضاي اتاق را در بر گرفت و حال و هوايي خاص پيدا كرد آنگاه ديدم پدرم با آرامش كامل

و با چهره اي شادمان قبض روح شد و جان به جان آفرين تسليم نمود. ساعت، دقيقه و ثانيه آن را يادداشت كردم، بعدا معلوم شد

يكي از علماي مشهد در عالم خواب مي بيند، امام رضا(ع) با هيبت و هيئت خاصي از ضريح مطهر بيرون آمده و عازم جايي

است. نزد آن حضرت رفته و مي پرسد با اين حال به كجا تشريف مي بريد؟!

حضرت مي فرمايند: به ديدن يكي از دوستانمان در اصفهان مي روم، يا مي فرمايد: به ديدن سيد مصطفي در اصفهان مي روم. آن

عالم جليل القدر از خواب بيدار مي شود و از آن جا كه روياي خود را استثنايي و خارق العاده مي بيند ساعت و دقيقه آن را

يادداشت مي كند كه قضيه را دنبال نمايد و بداند در اصفهان چه اتفاقي رخ داده.

او در صدد آگاهي از اتفاقات بوده كه مي شنود آيت الله سيد مصطفي بهشتي به ملكوت اعلي پيوست. پس از تماس با سيد حسن

بهشتي و آگاهي از ساعت و دقيقه قبض روح آن فقيه بزرگوار و مطابقت با ساعتي كه امام رضا(ع) عازم اصفهان بوده، معلوم

مي شودكه مقصد حضرت مرحوم حاج سيد مصطفي بهشتي بوده است.

به هر حال اين فرمايش معصومين(ع) است كه در مواقع حساس و از جمله: هنگام مرگ، بر بالين نماز گزاران و پيروان راستين

خود حاضر مي شوند، واقعيتي است كه نمي توان آن را انكار كرد. پس بايد سعي خود را بكنيم كه مقبول آن مقامات عاليه واقع

شويم شايستگي آمدن آن بزرگواران را بر بالين خود كسب كنيم.

منبع:نور

سلام در برخوردهاى مسلمانان در جامعه اسلامى ، یكى از آداب معاشرت و ادب و اخلاق بشمار مى آید، كه جلب محبّت و دوستى مى كند، نشان تواضع و فروتنى است ، و پاداش بسیار دارد. و معنای آن نیز بیان سلم و سلامتی و همین معنا سبب سلام خدا و رسول و فرشتگان شده است:
«سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍ‏ رَّحِیمٍ[یس/58] بر آنها سلام (و درود الهى) است این سخنى است از سوى پروردگارى مهربان!»

«وَ إِذَا جَاءَكَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِایَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَیْكُمْ[انعام/54] هر گاه كسانى كه به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند، به آنها بگو: سلام بر شما»

«سَلَامٌ عَلَیْكمُ بِمَا صَبرَتمُ‏ فَنِعْمَ عُقْبىَ الدَّارِ[رعد/24] (و فرشتگان به آنان مى‏گویند) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیكوست سرانجام آن سرا (ى جاویدان)!»

مردی از امیرمؤمنان(ع) پرسید: معنای "السلام علیكم..." چیست؟